Over mij

Hoi, mijn naam is Angelique, ik ben getrouwd, moeder van vier prachtige kinderen en oma van twee fantastische kleindochters. Samen met mijn man en onze twee jongste kinderen wonen we aan de rand van Maastricht, aan de voet van het mooie Heuvelland.

Rond mijn 50e verjaardag zat ik niet goed in mijn vel. De kinderen werden groter en hadden mij steeds minder intensief nodig. Mijn ouders waren inmiddels allebei overleden. Ik liep vast, had het gevoel dat ik geleefd werd. Ik miste zingeving in mijn leven.

Ik ben gaan onderzoeken hoe ik het tij kon keren.

Waar krijg ik energie van? Wat zou ik willen? Wat heb ik hiervoor nodig? Wie kan mij daarbij helpen? Hoe ga ik dit aanpakken?

Net als bij de meesten van ons ging ook mijn leven niet over rozen en ondertussen heb ik heel wat bagage in mijn rugzak. Deze bagage komt me vaak van pas. Mensen nemen mij in vertrouwen, vertellen me hun beslommeringen, zelfs vreemden die ik tegenkom als ik mijn hond uitlaat. Hier wilde ik iets mee gaan doen, mijn eigen ervaringen inzetten om anderen te helpen.

Ik ben weer gaan studeren en heb gekozen voor de opleiding Holistisch Leefstijlcoach aan de Academie voor Holistisch Coachen in Bilthoven. Een brede opleiding die uit verschillende facetten bestaat. Naast Coachen kwamen ook Persoonlijke Ontwikkeling, Voeding en Beweging, Stress en Ontspanning aan bod want alles is immers met elkaar verbonden, het holistische principe.

Inmiddels ben ik afgestudeerd als holistisch leefstijlcoach en omdat ik Reiki een mooie aanvulling vind op het bereiken van fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel welzijn heb ik mijn Reiki I en II certificaat behaald.

Ook kun je bij mij terecht voor rouwcoaching. Rouw is zoveel meer dan het verdriet om een overleden dierbare, ik kan erover meepraten. We kunnen rouwen om ongewilde kinderloosheid, een of meerdere miskramen (ik had er vijf), het verlies van een baan, echtscheiding, overleden huisdieren, verlies van je gezondheid, schulden en zo kan ik nog veel meer voorbeelden noemen. Vaak wordt er na een tijdje niet meer over gesproken terwijl er sprake is van een diep, onzichtbaar, verzwegen verdriet dat je ervan weerhoudt om jezelf te kunnen zijn.

Ik ben nu drie jaar verder.

Mijn man zag mij uit een dal klimmen en mijn enthousiasme werkte aanstekelijk. Hij heeft keihard gewerkt en onze garage omgebouwd tot een prachtige praktijkruimte. Zonder zijn hulp, zijn vertrouwen in mijn kunnen, zijn steun als ik het even niet zag zitten, was het mij niet gelukt.

En nu is het zover.

Mijn droom om mensen te begeleiden naar een beter welzijn is uitgekomen: